Ο Γιάννης Γλυνός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955 και μεγάλωσε στην Άνδρο μαζί με τους γονείς του, Μιχάλη (συνταξιούχος ΔΕΗ) και Ασημίνα, καθώς και την αδελφή του Ειρήνη.
Παρακολούθησε Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο στην Ανδρο.
Φοίτησε στην Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου έλαβε το πτυχίο του Μαθηματικού.
Υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία στο Πολεμικό Ναυτικό.
Διατήρησε επί σειρά ετών το φροντιστήριο «ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΣ» στην Άνδρο, έχοντας εξαιρετικούς συνεργάτες, σημερινούς διευθυντές μέσης εκπαίδευσης.
Ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία στο δημόσιο ως καθηγητής στο Γυμνάσιο / Λύκειο Ψαρών και στη συνέχεια επέστρεψε στην αγαπημένη του πατρίδα ως καθηγητής στο Γυμνάσιο – Τ. Λυκείου Κορθίου.
Ήδη από τα μαθητικά του χρόνια ανάπτυξε έντονη κοινωνική δράση, μέσω συλλόγων και φορέων, στην Άνδρο και στην Αθήνα.
Το 1986 ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία ως εκλεγμένος Σύμβουλος της Κοινότητας Όρμου Κορθίου, θέση στην οποία παρέμεινε επί δώδεκα χρόνια.
Το 1998 εξελέγη Δήμαρχος του νεοσύστατου Δήμου Κορθίου με τον συνδυασμό «ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΥΘΥΝΗΣ» με ποσοστό 58.6%.
Το 2002 και το 2006 επανεξελέγη Δήμαρχος Κορθίου ως μοναδικός υποψήφιος συνδυασμός και ποσοστό 100%.
Το 2010 εξελέγη Δήμαρχος Ανδρου, του ενιαίου Δήμου του νησιού.
Υπήρξε μέλος της διοίκησης πολλών οργανισμών, συλλόγων, ιδρυμάτων και φορέων, μερικά εκ των οποίων είναι το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Τήνου-Ανδρου, η Τοπική Ενωση Δήμων & Κοινοτήτων Κυκλάδων (ΤΕΔΚ), το Ενιαίο Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης νομού Κυκλάδων (ΚΕΚ), το Δίκτυο Αειφόρων Νήσων Αιγαίου “ΔΑΦΝΗ”.
Εκπροσώπησε την Ανδρο και υπέγραψε ως ιδρυτικό μέλος τη συμμετοχή του Δήμου Κορθίου στο Σύμφωνο των Δημάρχων και του Δήμου Ανδρου στο Σύμφωνο των Νησιών, πρωτοβουλίες υποστηριζόμενες από την Ευρωπαϊκή Ενωση, που προτρέπουν τους συμμετέχοντες Δήμους σε δράσεις αειφόρου ενεργειακής διαχείρισης, υπερβαίνοντας τους θεσμοθετημένους στόχους της Ευρωπαϊκής Ενωσης στον τομέα της ενεργειακής πολιτικής.
Παντρεύτηκε την Μαρία Λεφάκη με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, την Ειρήνη και τον Μιχάλη.
Απεβίωσε το 2018 μετά από σοβαρή ασθένεια που του στέρησε την δυνατότητα να προσφέρει όσα οραματιζόταν για την Ανδρο και τις Κυκλάδες.
Παρά τα προβλήματα υγείας που συσσωρεύονταν σταδιακά και παρόλο που πολεμήθηκε σκληρά από μικρούς ανθρώπους μέχρι τέλους, εντούτοις ποτέ δεν χαμήλωσε. Αντίθετα, κοιτούσε πάντα ψηλά, πολύ ψηλότερα από οποιονδήποτε άλλο Ανδριώτη, πέρα και πάνω από όλους. Ο ορίζοντάς του δεν ήταν μόνο η Ανδρος αλλά και όλα τα νησιά, ολο το Αιγαίο. Παράλληλα, πάντοτε έβρισκε τον χρόνο και τις δυνάμεις για να προσφέρει αθόρυβα την βοήθειά του σε πλήθος ανθρώπων που είχαν ανάγκη.
Μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του υπήρξε οραματιστής κι εραστής μιας Άνδρου την οποία πίστεψε από την αρχή μέχρι το τέλος. Τώρα πια ζει, σαν ένας άγγελος, στον παράδεισο της μνήμης των ανθρώπων της…